2020: ŞİMDİ, BURADAYIZ

2020: ULAŞILACAK HİÇBİR ŞEY YOK

Gelip geçiyoruz. Ömür dediğimiz şey hem pek kıymetli hem de pek kısa. Öyle ki dünya denen pencereden şöyle bir bakıp geçiyoruz.

Zihnimizde kısır döngü halinde oyunlar oynayan düşünceler ve duygular var. Bunlara takılı kalmadığımızda, içsel bilgeliğimize odaklandığımızda, yenilenip tazeleniriz. Tıpkı yeni bir yıl gibi.

Gelin 2020'de, kalbinizi daha çok açın. Sürekli karşınıza çıkan zorlayıcı duygularla daha iyi baş edin. Stresi azaltın. Zihninizin oynadığı oyunların daha çok farkında olun. İnsanlığın, doğanın yararına yaşamak için bir adım atın. Nasıl mı? Daha çok ve daha çok farkında olarak. Uyanarak.

Günlük uğraşılar içinde sürekli endişe, stres, öfke, korku içinde kalmaktansa, hemen şu anda mutlu olabiliriz! Her yirmi dört saat, kıymetli bir hediye. Mutluluk bir seçimdir. Zen ustalarının dediği gibi "odun keserken sadece odun kesmek, su taşırken sadece su taşımak", mutluluk anının kendisidir. Mutlu olmak için ev işlerinin bitmesini beklememize gerek yok. Bu anda mutlu olabilmek, "hedefsizlik ruhu"dur.

Biliyorum, pek çoğunuzun yeni yıllar birlikte yeni hedefleri var: Kilo vermek, spor yapmak, sigarayı bırakmak gibi... Daha çok mutlu olmak için, hep bir şeyleri bekliyoruz. Bazen yeni yılı, bazen uygun koşulların oluşmasını, bazen tekrar sağlığımıza kavuşmayı... Dünyanın dört bir yanında çok fazla acı var. Fakat biz mutlu olmak için bu acıların bitmesini beklersek, o gün hiç gelmeyecek. Hasta, yorgun, ümitsiz olmak da hayatın bir parçası. Mutlu olmak için dünyanın güzel bir yer olmasını, idealimizdeki yer olmasını beklersek, hayatımızın kalanını boşa geçireceğiz demektir.

Ben şimdiki anda mutluyum. Başka bir şeye ihtiyacım yok. İlave bir mutluluk ya da daha çok mutlu olmamı sağlayacak koşullar beklemiyorum. Bir şeylerin peşinde koşmuyor ya da yakalamaya çalışmıyorum. Kendime nefes almak, yavaşlamak, farkındalıkla, şimdi burada olmak için izin veriyorum. Farkındalıkla nefes alıp veriyorum. Farkındalıkla yürüyorum. Farkındalıkla oturuyorum. Farkındalıkla çalışıyorum. Bu farkındalık uygulamaları için tüm dikkatimi, enerjimi, kalbimi şimdi, buraya veriyorum.

Eğer biz nasıl nefes alacağımızı, nasıl gülümseyeceğimizi, hayatımızın her anını nasıl derinlemesine yaşayacağımızı biliyorsak, herkese, dünyaya yardımcı olabiliriz. Farkındalığı kendimiz tattıkça, bunu başkalarına, toplumumuza götürmenin de yollarını bulmaya başlarız.

Kalp Sutra'sında şöyle der: "Ulaşılacak hiçbir şey yok." Bu anda mutlu olmak, farkındalıkla yaşama sanatını öğrenmeye bağlıdır. Gelin, sizin için inşa edilen kafesten ve zihnin hapishanesinden çıkın. Kendinizle ve doğayla tekrar temas kurun. Sevin ki sevilebilin. Kendinize ve doğaya zarar vermek, günlük uğraşların içinde kaygıyla, korkuyla, öfkeyle, hayal kırıklığıyla kaybolmak yerine bir karar verin.

Yalnızca şimdiki anda, şimdi, burada mutlu olmaya ihtiyacımız var. Her gün bize, kendimizi mutlu edip başkalarına da yardımcı olabilme fırsatı veriyor. Ağaçlar, kuşlar, çimenler, insanlar ve dahası... "Ben" dediğimiz o "kişi" simgesine takılıp kalıyoruz. İnsanları, hayvanlardan, doğadan ayırıyoruz. İnsan olmayanların -ağaçların, kayaların, ineklerin, balıkların, bitki örtüsünün, havanın, denizin- bizim onları sömürmemiz için varolduklarını sanıyoruz.

Bir kuşun cıvıltısını duyduğumda derinlemesine kendime döner, nefesimi fark eder ve gülümsersem... Biri zorlayıcı bir şey söylediğinde gülümser ve nefes alıp verişime dönersem... farkındalıkla yaşamak, uygulamanın tadını çıkarmak ve kendimi dönüştürmek için bir fırsat yakalarım.

Gelin siz de yürüyüş meditasyonuyla, keder ve öfkenizin hiç olmazsa bir kısmını hafifletin. Şeylerin içine derinlemesine bakın. Şiddetli arzularınızın ve bağlarınızın farkına varın. İçimizdeki aydınlanma tohumlarını suladıkça, ahenk ve huzur içinde yaşamayı öğreniriz.

Başka biri olmaya çalışmaya, başka biri gibi görünmek için çabalamaya gerek yok. Zaten olmak istediğimiz şey olduğumuzu fark edersek... Hiçbir şeyin peşinde koşmaya gerek olmadığını anlarsak... Hedefsizlikte, hiçbir şeyimizin eksik olmadığını görürsek... Yalnızca bir on dakika bile hedefsiz bir şekilde, uğraşmadan ve yarışmadan durduğumuzda... Hayatı olduğu haliyle, kıymetli olarak yaşarız.

Thich Nhat Hanh'ın dediği gibi: "Hedefsizlik ve Nirvana birdir." Tüm mutluluk zaten şimdi, burada. Her anın tadını çıkar. Yalnızca burada, anda olmak, en derin meditasyondur.

"Bu sabah uyanırken, gülümsedim. Yepyeni yirmi dört saat var önümde. Her anı tümüyle yaşayacağıma yemin ettim ve tüm varlıklara sevginin gözüyle bakacağıma."