Tao'yla Sobe

Yalnızca bir rüya gözünü alan dünyanın ışıkları etrafta koşturup durdun, telaşlı sebeplerini öğrenmek isteyerek yaşadın delirmenin eşiğinde bir usturanın ağzında yürüdün sonra çaldın Tao'nun kapısını:

Artık hiç korkmuyorum sevgili Bodhisattva'm kapı açılınca gördüm ki içerden çalmaktaymışım.

Ben bir şarkıyım ama içimin içinde kim var, önümde dalgalar ardımda dalgalar, okyanuslardır kalbim karanlık yollarda yürüdüm de düşünmedim ne başını ne sonunu dost yüzler aradım durdum tenhama dünyada dünyalar yıkıldı, dünyalar kuruldu:

Yolun başında durdum, yol bana çıktı, ben yola Öz'ümü gördüm de Tao tam kırk yılda seni buldum.

Dağların yamaçları çiçekleniyor ateş böcekleri yeryüzünü aydınlatıyor bazı şairler sözcükleri nallıyordu geceleri bazı balıkçılar açılıyordu sabahtan fırtınaya kasırganın gözünde doğdumuzdan beri yaşamayı öğreniyoruz her sessiz dalgada yaktım kandilimi karanlık bir gecede ey ayışığı: