13 Nisan: Sevgi ve Musa'nın yasası

Musa hakkında meşhur bir hikâye vardır:

Musa bir gün bir ormandan geçiyormuş ve dua eden bir adam görmüş. Adam öyle saçma şeyler söylüyormuş ki Musa durmak zorunda kalmış. Adamın söyledikleri saygısızcaymış, günahmış. "Tanrım bazen çok yalnız hissediyor olmalısın; ben gelebilir ve bir gölge gibi yanında olabilirim. Ben buradayken sen neden yalnızlık çekesin? Ben işe yaramaz biri değilim; seni güzelce yıkarım, saçındaki bitleri temizlerim..."

Bitler mi? Musa, kulaklarına inanamamış, bu adam neden bahsediyormuş? "Senin için yemek yaparım - benim pişirdiğim yemekleri herkes sever. Sonra yatağını hazırlarım. Kıyafetlerini yıkarım. Hastalandığında sana bakarım. Sana bir anne, bir eş, bir hizmetkâr, bir köle olurum. Sana her şey olurum. Sen yalnızca gelebilmem için bana bir ipucu ver..."

Musa onu durdurmuş ve sormuş: "Sen ne yapıyorsun? Kimle konuşuyorsun? Tanrı'nın saçında bit de ne demek? Banyoya mı ihtiyacı var? Bu saçmalığı kes! Bu dua değil. Tanrı'nın gücüne gidecek."

Adam, Musa'ya bakıp ayaklarına kapanmış: "Çok üzgünüm, ben cahil bir adamım. Nasıl dua edilir, bilmiyorum. Lütfen bana öğret."

Bunun üzerine Musa ona dua etmenin doğru yolunu öğretmiş ve çok mutlu olmuş; çünkü adamı doğru yola sokmuş. Mutlu, egosu şişkin Musa kendi yoluna gitmiş.

Ormanda tek başına yürürken gökyüzünden gürültülü bir ses yükselmiş ve şöyle demiş: "Musa ben seni dünyaya, insanları bana getir, benimle aralarında köprü kur diye gönderdim, sevenlerimi benden al diye değil. Sen tam da bunu yaptın. O adam bana en yakın olanlardan biridir. Geri dön ve özür dile. Duanı geri al! Sen, onun sözlerinin tüm güzelliğini aldın! O samimi, sevgi dolu bir insandır. Onun sevgisi gerçektir. O her ne söylerse yürekten söyler, bir ritüel değildir. Şimdi senin ona verdiklerin bir ritüelden ibaret. O bunları tekrarlayacak, ama yalnızca dudaklarıyla; o sözler benliğinden gelmeyecek."

Osho, Dönüşüm Tarotu