2 milyon şiir

Seyir zevki olan, kolay alımlanıp tüketilebilen her şey, ister istemez sistemin her gün onlarca tür ekrandan pompaladığı popülizm ile devreye sokuluyor. Reklamı yapılıyor, beğeni alıyor, tık alıyor, kulaktan kulağa konuşuluyor, whatsapp gruplarında paylaşılıyor, kısaca tam hayatımızın ortasına bomba gibi düşüyor.

Bazı şiir yayınlayan şiir sitelerine baktığınız zaman Türkiye'de yaklaşık yüz bin şair, yılda yaklaşık 2 milyon şiir yazıyor! Böyle bir şey mümkün olabilir mi? Şiiri sevmek, onun için çaba harcamayı, okumayı, öğrenmeyi, emek vermeyi gerektirmez mi? Sırf bir takım duygulanımların heyecanıyla şiir yazdığını iddia etmek, sevdiğinizi, önemsediğinizi söylediğiniz şeye ihanet etmek değil midir?

Hızla çürüyen, yozlaşan, lümpenleşen bir ortamda, kültürel olarak donanıma sahip olmak için, kültürlenmek, bilgilenmek için bir bedel ödemeniz gerekir. Bu da okumak, araştırmak, incelemek, düşünmek, kısaca zaman ve emek ister. "Beğendim/ beğenmedim", "Sevdim/sevmedim" değer yargılarınızı bile belirtmeniz için bir estetik algınızın, okumuşluğunuzun, izlemişliğinizin, dinlemişliğinizin olması gerekir. İlgi alanınız buysa, alanınızla ilgili okumanız, ilgilenmeniz gerekmez mi?

Yazdıklarını kolayca internette dolaşıma sokanlar, her tür mesleğe mesafeli yaklaşırken kendilerine kolayca ressam, yazar, şair diyerek niçin sanata, sanatçıya bunu layık görüyorlar? İnternette açılan her sayfayı, her sosyal medya hesabını mağaza olarak görmek değil midir bu? Usta şairlerin dizelerini bağlamlarından, şiirlerinden yalan yanlış koparıp, farklı adlar altında dolaşıma sokmaya çalışmak, şiire en büyük zararı vermiyor mu?

Dionysos Sayıklamaları, Poetika

Ersan Erçelik