30 Haziran: İkici okul

Size sözünü edeceğim ilk okula, "ikici okul" denir. İkiciler evrenin yaratıcısı ve idarecisi olan Tanrı'nın doğadan ve insan ruhundan ebediyen ayrı olduğuna inanırlar.

Tanrı ezeli ve ebedidir, doğa da öyle, tüm ruhlar da öyle. Doğa ve ruhlar görünür hale gelir ve değişir, oysa Tanrı aynı kalır. Yine ikicilere göre Tanrı, bir bedene sahip olması bakımından değil, nitelikler, yani sıfatları olması bakımından kişilik sahibidir.

Onda insan vasıfları vardır: Merhametlidir, adildir, güçlüdür, kudretlidir, ona yaklaşılabilir, ibadet edilebilir, o sevilebilir, buna karşılık o da sever vs. Bir başka deyişle o insansı bir tanrıdır, tek farkla ki insanın sonsuz derecede büyütülmüş halidir. Bir de onda, insandaki kötü nitelikler yoktur. "O sonsuz sayıdaki kutlu vasfın ambarı gibidir." -ikicilerin tanımı budur. O elinde bir malzeme olmadan yaratamaz, elindeki malzemeyse doğadır ve o evreni bundan yaratır.

"Atomcular" denen ve Vedantacı olmayan ikiciler de vardır. Onlar doğanın sonsuz sayıda atomdan meydana geldiğine ve Tanrı'nın bu atomları yaratıp, onları harekete geçirdiğine inanırlar. Vedantacılarsa atom kuramını kabul etmezler, onlar bunun tümüyle mantıksız olduğunu söylerler.

Bölünmez nitelikteki atomlar herhangi bir parçası veya büyüklüğü olmayan geometrik noktaları gibidir. Onları sonsuz kere çoğaltsanız bile aynı kalırlar. Parçası olmayan bir şeyi parçalı bir hale getiremezseniz; istediğiniz kadar sıfırı bir araya getirin, onlardan tam bir sayı çıkmaz. Dolayısıyla atomlar hiçbir parçaya veya büyüklüğe sahip değilse, evrenin böyle atomlardan yaratılmış olması imkansızdır.

Vedantacı ikicilere göre ayrımsız veya farklılaşmamış doğa vardır. Tanrı evreni bundan yaratır. Hintlilerin büyük çoğunluğu ikicidir. Sıradan insan doğası daha yükseğini tasavvur edemez. Dünyada herhangi bir dine inanan insanların yüzde doksanının ikici olduğunu görüyoruz. Avrupa ve Batı Asya'nın tüm dinleri ikicidir, öyle olmak zorundalar. Sıradan insan, somut olmayan bir şeye akıl erdiremez. O doğal olarak, aklının alabileceği bir şeye tutunur. Bir başka deyişle, o yüksek manevi fikirleri ancak kendi düzeyine indirerek tasavvur edebilir. O soyut düşünceleri ancak somutlaştırarak kavrayabilir. Dünyanın her yerinde kitlelerin dini böyledir.

Swami Vivekananda, "Kendinize Güvenin", sayfa 63