9 Haziran: Varoluş mücadelesi

Daha alt seviyedeki hayvanlar ve ilkel kabileler arasındaki varoluş mücadelesinde, fiziksel olarak güçlü olan hayatta kalır ve fiziksel olarak zayıf olanlar üstünde avantaj sağlar. Oysa uygar toplumda aynı sonuca fiziksel güç sergileyerek değil, fakat sanat, diplomasi, politika, strateji ve beceri ile ulaşır. Fiziksel olarak daha güçlü olabilseler de, bunları kullanmakta daha az beceri sahibi olanları fethetmek için, pek çok çeşit savunma ve saldırı silahları icat edilmiştir. Vahşilerde ve alt düzey hayvanlarda dikkat ettiğimiz hayvan doğasının basit ifadesi, dünyadaki uygar milletlerde gördüğümüz gibi, doğal evrim süreciyle gittikçe daha karmaşık hale gelmiştir. Daha alt seviyedeki insan doğasının enerjisi, esas olarak maddi varoluş mücadelesinde harcanır.

Fakat insanda bundan daha yüksek olan bir başka doğa daha vardır. O kendini çeşitli şekillerde, fakat daha yüksek bir düzlemde ifade eder. Gerçek sevgisi, ihtiras üstünde hakimiyet, duyuların kontrolü, yansız kendinden feragat, merhamet ve tüm yaratıklara karşı müşfiklik, sıkıntı içindekilere yardım etme arzusu, bağışlayıcılık, bir Yüce Varlık'a inanç ve ibadet -bütün bunlar bu daha yüksek ahlaki ve ruhsal doğanın ifadeleridir.

Varolma mücadelesi mevcut olsa da bu nitelikler daha alt seviyedeki hayvanlarda bulunmaz. İnsanların ahlaki ve ruhsal doğasının izi, hayvan doğasının tedrici gelişimi veya doğal sonucu gibi sürülemez. Nedenleri açıklama yöntemi konusunda evrimciler arasında bir tartışma vardır. Bazıları bu yüksek melekelerin, daha düşük seviyedekilerden evrimleştiğini, farklılaşma ve doğal seçicilikle geliştiğini söylüyorlar. Bazıları ise bunları izah etmek için daha yüksek bir etkinin, yasanın veya etkenin gerektiğini öne sürüyorlar.

Swami Abhedananda, Reenkarnasyon