22 Şubat: Bu senin hayatın, onu uygun gördüğün gibi yaşamalısın

“Ben İrlanda kırsalından, çok fakir bir geçmişten geliyorum. On sekiz yaşındayken Londra’ya gelip bir muhasebe firmasında işe girdim ve muhasebe okudum. Birkaç sene sonra profesyonel vasıflar ve kazançlı bir kariyer yolunda karlı bir yerdeydim. Tahmin edebileceğiniz gibi, annem benimle iftihar ediyordu – tüm ailem öyleydi. Fakat ben tatminkar değildim. Aslında çok mutsuzdum – Hayatın anlamı hakkında artık daha fazla varoluşsal soru bana acı veriyordu ve kariyerimi boğucu ve anlamsız buluyordum. Bunu bırakmak ve Budist bir tabir kullanacak olursam ilerlemek istiyordum, ama ailemi üzmek konusunda çok endişeliydim, özellikle annemi sıkıntıya uğratmaktan endişeliydim (babam vefat etmişti). Ne var ki, annemin gücünü bilmiyormuşum, nihayet anneme kariyerimden ayrılmak istediğimi ve gelecek için hiçbir planımın olmadığını söylediğimde – cevabına şaşırmış ve sevinmiştim. Fakir, eğitimsiz, kültürsüz bir köy kadınıydı, ama cevabının, basit de olsa, üzerimde derin bir etkisi oldu. 'Bu senin hayatın, onu uygun gördüğün gibi yaşamalısın.' dedi. Bu sözlerle özgürleştiğimi hissettim. Ve o zamandan beri, annemin o birkaç sözü, 'Bu senin hayatın, onu uygun gördüğün gibi yaşamalısın.', benim için ilham ve tamamlanmayla ilgili bir çeşit mihenk taşı oldular. İşte bu benim, birkaç basit sözün, özellikle yürekten geldikleri zaman, derin bir etkisi olabileceğine dair deneyimimdir.”

Ratnaghosha